02 Αρούμπα ένας παράδεισος στο νησί

02 Αρούμπα ένας παράδεισος στο νησί Παράδεισος, όνειρα, έτσι θα μπορούσα να περιγράψω την Αρούμπα, τον ήλιο και τη θάλασσα που σας προσκαλώ να ονειρευτείτε λίγο μαζί μου Συναρπαστικά τοπία, αφήστε τα συναισθήματα της ομορφιάς αυτών των εικόνων να σας εισβάλουν. Αφήστε τον εαυτό σας να χαλαρωθεί από τη μουσική μιας γης απαράμιλλης ομορφιάς, μιας ποίησης, ενός ονείρου στην πιο αγνή του μορφή.

Αρούμπα

,,,01,,, Στα μισά του δρόμου ο μοναχικός

,,,01,,, Στα μισά του δρόμου ο μοναχικός

Περπατώ στην πόλη

Όλα μόνα και ανώνυμα

Η πόλη και οι παγίδες της

Αυτά είναι τα προνόμιά μου

Είμαι πλούσιος σε αυτό

Αλλά δεν μπορείτε να το αγοράσετε

Αρούμπα Αστέρι στο στεφάνι
Και δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει τίποτα

Από αυτές τις αλυσίδες που κρέμονται από το λαιμό μας

Φεύγω, ξεχνώ

Προσφέρω στον εαυτό μου μια παρένθεση, μια ανάκληση

περπατώ μόνος

Στα μισά του δρόμου δίνεις στον εαυτό σου μια παράσταση
Στους δρόμους που δίνουν

Και η νύχτα με συγχωρείτε, περπατώ μόνη μου

Ξεχνώντας τις ώρες,

περπατώ μόνος

Αρούμπα Βγάζω τα ρούχα μου

Χωρίς μάρτυρες, χωρίς κανέναν

Ότι αντηχούν τα βήματα μου, περπατώ μόνη μου

Σε αυτήν την πνευματική πόλη
περπατώ μόνος

Όταν η νύχτα κάνει τη δική της

Υπόσχεση χωρίς να το πεις

Απλά σύροντας τα μάτια
Ω, όταν η ζωή συνεχίζεται

Σε αυτές τις δολοφονικές ώρες

Είμαι πλούσιος σε αυτό

Αλλά δεν μπορείτε να το αγοράσετε

Και δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει τίποτα

Αρούμπα Κλαίω σαν το μωρό
Φεύγω, ξεχνώ

Προσφέρω στον εαυτό μου μια παρένθεση, μια ανάκληση

περπατώ μόνος

Στα μισά του δρόμου Καταβροχθίζω μια σοκολάτα
Στους δρόμους που δίνουν

Και η νύχτα με συγχωρείτε, περπατώ μόνη μου

Ξεχνώντας τις ώρες,

περπατώ μόνος

Σε αυτήν την πνευματική πόλη

Χωρίς μάρτυρες, χωρίς κανέναν

Ότι αντηχούν τα βήματα μου, περπατώ μόνη μου

περπατώ μόνος

Όταν η ζωή μου είναι τρελή

Όταν η ώθηση με εγκαταλείπει

περπατώ μόνος

Αρούμπα με τζιν που με αγκαλιάζουν
περπατώ μόνος

Για να με πνίξει αλλού

περπατώ μόνος

Σε αυτή τη μοναχική πόλη Στα μισά του δρόμου

περπατώ μόνος

Σε αυτήν την πνευματική πόλη

Στους δρόμους που δίνουν

Και η νύχτα με συγχωρείτε, περπατώ μόνη μου

Στα μισά του δρόμου με έκανε να ανακαλύψω τις γοητείες σου

Μου έδειξε όλη την έκταση της χώρας σας Αρούμπα

εμπνευσμένο από το τραγούδι του jean jacques Goldman
Περπατώ μόνος μου, ... Αν έχετε περισσότερο από αυτό το άρθρο, μην διστάσετε να το μοιραστείτε για να πραγματοποιήσετε το όνειρο, κάντε τον κόσμο να ονειρεύεται έτσι ώστε να μην είστε πλέον μόνοι