05 วาติกันจิตวิญญาณโดดเดี่ยว
วาติกัน
,,,01,,, วาติกัน คนเหงา
,,,01,,, วาติกัน คนเหงา
ฉันเดินเล่นในเมือง
คนเดียวและไม่ระบุชื่อ
เมืองและกับดัก
นี่คือสิทธิพิเศษของฉัน
ฉันรวยขนาดนี้
แต่หาซื้อไม่ได้
วาติกัน ติดดาวบนนภา
และฉันไม่สนใจฉันไม่สนใจอะไรเลย
จากโซ่เหล่านั้นที่ห้อยลงมาจากคอของเรา
ฉันหนีไปฉันลืม
ฉันเสนอวงเล็บให้ตัวเองบรรเทาโทษ
ฉันเดินคนเดียว
วาติกัน คุณแสดงตัวเอง
ตามท้องถนนที่ให้
และคืนนี้ยกโทษให้ฉันฉันเดินคนเดียว
ลืมชั่วโมง
ฉันเดินคนเดียว
วาติกัน ฉันถอดเสื้อผ้าออก
โดยไม่มีพยานโดยไม่มีใคร
เสียงฝีเท้าที่ก้องของฉันฉันเดินคนเดียว
ในเมืองแห่งจิตวิญญาณนี้
ฉันเดินคนเดียว
เมื่อคืนทำให้ตัวเอง
สัญญาโดยไม่ต้องพูด
แค่ลากตา
โอ้เมื่อชีวิตดำเนินไป
ในช่วงเวลาแห่งการฆาตกรรมเหล่านี้
ฉันรวยขนาดนี้
แต่หาซื้อไม่ได้
และฉันไม่สนใจฉันไม่สนใจอะไรเลย
วาติกัน ฉันร้องไห้เหมือนทารก
ฉันหนีไปฉันลืม
ฉันเสนอวงเล็บให้ตัวเองบรรเทาโทษ
ฉันเดินคนเดียว
วาติกัน ฉันกินช็อกโกแลตแท่ง
ตามท้องถนนที่ให้
และคืนนี้ยกโทษให้ฉันฉันเดินคนเดียว
ลืมชั่วโมง
ฉันเดินคนเดียว
ในเมืองแห่งจิตวิญญาณนี้
โดยไม่มีพยานโดยไม่มีใคร
เสียงฝีเท้าที่ก้องของฉันฉันเดินคนเดียว
ฉันเดินคนเดียว
เมื่อชีวิตของฉันมันบ้า
เมื่อความต้องการละทิ้งฉัน
ฉันเดินคนเดียว
วาติกัน กับกางเกงยีนส์ที่กอดฉัน
ฉันเดินคนเดียว
จะทำให้ฉันจมน้ำตายที่อื่น
ฉันเดินคนเดียว
ในเมืองที่เงียบเหงานี้ วาติกัน
ฉันเดินคนเดียว
ในเมืองแห่งจิตวิญญาณนี้
ตามท้องถนนที่ให้
และคืนนี้ยกโทษให้ฉันฉันเดินคนเดียว
วาติกัน คุณทำให้ฉันค้นพบเสน่ห์ของคุณ
แสดงให้ฉันเห็นความกว้างใหญ่ของประเทศของคุณ วาติกัน
ได้รับแรงบันดาลใจจากเพลงโดย Jean Jacques Goldman
ฉันเดินคนเดียว
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें